De onzichtbare vijand

Een tijdje geleden, toen de verspreiding van het Coronavirus meerdere landen in haar greep kreeg, hield de president van Frankrijk een toespraak. Hij zei.. “landgenoten, we zijn in oorlog”.

Dat klinkt een beetje overdreven. Want als wij denken aan een oorlog, dan denken we al gauw aan landen die met wapenarsenaal elkaar bestrijden. Bommen en raketten, tanks en legers die vechten tegen elkaar.

Maar waar vechten we NU eigenlijk tegen? Waar of wie is de vijand? Je kunt je afvragen of het virus überhaupt wel een vijand is…

In onze NLPro-Mastermind groep en NLP Trainingen komen dit soort vragen ook aan bod. Dan proberen we op een NLP manier om te gaan met wat er nu allemaal gebeurd in de wereld. We zeggen niet voor niets,

het is niet wat er gebeurd, maar hoe je er mee omgaat. 

Het gedrag dat we vertonen (de manier van ermee omgaan) wordt vooral bepaald door hoe we denken en wat we voelen. Ons denken en voelen wordt weer bepaald door wat we geloven (overtuigingen) en wat we belangrijk vinden (onze waarden).

Vraag: Hoe we dus nu kijken naar het virus, alsof het een vijand is, helpt ons dat wel of zouden we er misschien beter aan doen om er anders naar te kijken?

Wat nu als het virus helemaal geen probleem is, maar een oplossing?

Het is de oplossing van “het universum…. Of…. de wereld” om de problemen die wij als mensen veroorzaken te proberen op te lossen.

Kijk eens naar de natuur. De natuur doet altijd wat het beste is dat zij op dat moment kan doen. Onkruid groeit alleen maar omdat de aarde dat op die plek nodig heeft. Het onkruid groeit, sterft af en zorgt er daarmee voor dat de grond weer vol belangrijke en noodzakelijk micro-organismen, CO2 etc komt te zitten en dat de natuurlijke balans wordt hersteld.

Wij mensen vinden onkruid maar niks, en halen het weg waardoor de grond zich niet kan herstellen.

Wat wij doen als mensheid zorgt dus voor een reactie van de natuur…. De natuur doet haar beste oplossing (noem het maar even gedrag) om de balans te herstellen.

Trek je dit even verder door, dan kun je beginnen met de realisatie dat deze oplossing die de natuur ons nu biedt iets is wat we heel serieus moeten nemen. Doen we dat niet, wat is dan het volgende “beste gedrag” dat de natuur ons zal bieden…. Om de balans te herstellen… Beter is het om naar dit signaal te luisteren en er lering uit te trekken.

Wij liepen afgelopen zondag een rondje met de honden en merkten op dat het hele gevoel van buiten lopen een hele andere energie had. De wereld voelt een soort van rustiger… leger… Alsof er veel minder negatieve energie bruist door de wereld.. veel minder gejaag… de bomen en planten zien er veel kleurrijker uit… en dat voelt best prettig.

Dus zou het zo kunnen zijn dat de wereld ons probeert te vertellen dat we rustiger aan moeten doen? Dat we meer tijd moeten besteden aan elkaar, aan gezondheid en connectie met elkaar.
Dat we eens moeten nadenken of het economische pad waar we met zijn allen door onze wereldleiders doorheen worden geleid wel het juiste pad is?

We weten dat we de aarde aan het uitputten zijn. Dat is geen nieuws. Dus gaan we straks weer terug naar de orde van de dag – business as usual? Blijven we de economische groei najagen, willen we steeds meer? Of doen we een stap terug zodat de aarde kan beginnen met herstellen.

Wij geloven dat alles wat er gebeurd in dit leven een reden heeft. En dat we er mee om dienen te gaan op een ecologisch verantwoorde manier.

Want als we de wereld blijven behandelen zoals we dat nu doen, dan kan het niet anders dan dat de wereld straks de noodrem moet gebruiken… (nog harder)

Wat we nu doen is ervoor zorgen dat we met zijn allen de wereld in een “burn-out” drukken. En dat kan nooit de bedoeling zijn… toch ?