Iemand zoals jij

Terwijl ik loop, verdwaal ik

In het duister, In de nacht

En terugdenkend aan eerder

Dat ik niet luister en niet dacht

Door het lopen, is het gaan bewegen

Mijn gedachten en mijn gevoel

Toen ik bij jou was, stond ik daar

Niet kunnen zeggen, wat ik bedoel

Nu ben je weg, waarheen is om het even

Het is donker wat in mij scheen

Wat ik nu zoek, is onbekend

Alles is leegte om me heen

Terwijl ik verder loop, langzaam vooruit

Buigt mijn hoofd wat naar beneden.

De herinnering van ons samenzijn

Had ik nu liever deze donkere periode vermeden

Want het is niet JIJ die het donker maakt

Het zijn mijn eigen gedachten

Al de verwachtingen voor ons samen

Die IK, en niet WIJ bedachten….

Hoe kan ik zo denken

En niet meer voelen wat er is.

Mijn hoofd heeft mij misleid

Waardoor mijn gevoel nu denkt dat ik wat mis

Ik weet al wat ik mis

En dat besef ik mij steeds meer

Terwijl er langzaam licht verschijnt

En ik mij naar binnen keer

Door er voor mezelf te zijn

En niet te hangen aan een ander

Kan ik groeien en altijd vrolijk zijn

Het wordt tijd dat ik dat verander

Het licht zit namelijk niet om mij heen

Nee, het licht zit in mij

Zolang ik straal en geniet van het leven

Komt er vast weer iemand zoals jij

Ik heb jou niet nodig

Al besef ik nu wel hoeveel ik je oprecht mis

Had ik maar geluisterd naar je wijze woorden

Waar je ook bent…. Het is zoals het is