Iemand zoals jij
Terwijl ik loop, verdwaal ik
In het duister, In de nacht
En terugdenkend aan eerder
Dat ik niet luister en niet dacht
Door het lopen, is het gaan bewegen
Mijn gedachten en mijn gevoel
Toen ik bij jou was, stond ik daar
Niet kunnen zeggen, wat ik bedoel
Nu ben je weg, waarheen is om het even
Het is donker wat in mij scheen
Wat ik nu zoek, is onbekend
Alles is leegte om me heen
Terwijl ik verder loop, langzaam vooruit
Buigt mijn hoofd wat naar beneden.
De herinnering van ons samenzijn
Had ik nu liever deze donkere periode vermeden
Want het is niet JIJ die het donker maakt
Het zijn mijn eigen gedachten
Al de verwachtingen voor ons samen
Die IK, en niet WIJ bedachten….
Hoe kan ik zo denken
En niet meer voelen wat er is.
Mijn hoofd heeft mij misleid
Waardoor mijn gevoel nu denkt dat ik wat mis
Ik weet al wat ik mis
En dat besef ik mij steeds meer
Terwijl er langzaam licht verschijnt
En ik mij naar binnen keer
Door er voor mezelf te zijn
En niet te hangen aan een ander
Kan ik groeien en altijd vrolijk zijn
Het wordt tijd dat ik dat verander
Het licht zit namelijk niet om mij heen
Nee, het licht zit in mij
Zolang ik straal en geniet van het leven
Komt er vast weer iemand zoals jij
Ik heb jou niet nodig
Al besef ik nu wel hoeveel ik je oprecht mis
Had ik maar geluisterd naar je wijze woorden
Waar je ook bent…. Het is zoals het is
